In mijn vorige blog heb ik beloofd dat ik terug zou komen op mijn burn-out. Bij deze dus. Voel je je niet aangesproken tot het onderwerp? Lees dan toch even verder. Al is het niet voor jezelf. Er zijn namelijk genoeg mensen om je heen waar het wel op van toepassing is. En die kunnen best wat hulp of liefdevolle aandacht gebruiken.
Burn-out
Ik kan me het moment nog herinneren dat de man met de hamer langs kwam. Intussen heel wat jaren geleden. ‘s Morgensvroeg aan het ontbijt was het ineens klaar. Ik kreeg geen hap door mijn keel, mijn hoofd stond op ploffen, hartkloppingen, paniek, de moed in mijn schoenen en ik kon geen woord meer uitbrengen. Huilen, dat kon ik wel nog. Tranen met tuiten. Diezelfde ochtend bij de huisarts kon ik niet veel meer uitbrengen dan dat de accu leeg was. Niet een beetje leeg … hartstikke leeg! Na nog wat controlevragen was het hem wel duidelijk dat de nood aan de man was. Twee weken thuis blijven van het werk was zijn advies. Dat werd uiteindelijk 1½ jaar. Want toen ik eenmaal had losgelaten, zakte ik nog dieper in de put.
Waarom ik? Waarom nu? Waarom?
Die vragen heb ik mezelf wel 1000 keer gesteld. Maar ik schoot er niks mee op. Waarom krijg je een burn-out? Van de ervaringen uit mijn coaching-praktijk weet ik nu dat daar heel verschillende redenen aan ten grondslag kunnen liggen, zoals:
• welke genen heb je; • wie heeft je opgevoed; • waar ben je opgegroeid; • wat heb je allemaal meegemaakt; • welke mensen heb je om je heen; • waarvan krijg je energie en wat kost energie; • wat voor werk doe je; • … enzovoort.
Een hele mix van factoren bepaalt je gesteldheid. Of je ongesteldheid, om het maar even plastisch te zeggen. Zo ook bij mij. Het heeft toen aan van alles gelegen.
Mijn energieslurpers en valkuilen
Aan sommige dingen kun je niets veranderen. Zoals hoe je van nature in elkaar steekt, je genen. Of wat je hebt meegemaakt of je is overkomen. In veel gevallen is acceptatie dan het toverwoord. Dat wil niet direct zeggen dat je je neerlegt bij een situatie. Nee, je haalt de negatieve lading weg. Om je vervolgens te focussen op een oplossing die voor jou werkt. En als die er niet is. Dan laat je het los. Want het kost alleen maar energie. Niet makkelijk, maar wel noodzakelijk om verder te groeien. En dat geldt ook voor mijn valkuilen. Ik had er wel een paar:
• Perfectionisme bijvoorbeeld. Alles 110% willen doen. Terwijl 90% ook vaak meer dan genoeg is. Dat heeft me vroeger zoveel energie gekost. Nu is goed ook écht goed genoeg. • Streven naar zekerheid is ook zo een issue. Terwijl er eigenlijk maar één ding zeker is in je leven. En dat is dat je vroeg of laat zult sterven. Klinkt hard, maar het is wel zo. Met die wetenschap laat ik alle schijnzekerheden, want dat zijn het dus, ook liefst zo snel mogelijk varen. • Mezelf constant vergelijken met anderen is een ander goed voorbeeld. Terwijl dat eigenlijk nergens op slaat. Want iedereen loopt zijn of haar eigen levenspad. Is iemand die op zijn 20e een eigen bedrijf begint beter dan ik, die deze stap op latere leeftijd heeft gezet? Dat kun je toch niet vergelijken. Dus doe ik dat ook maar niet. Vroeger deed ik dat constant. Wat mijn zelfvertrouwen niet ten goede kwam. Nu weet ik wel beter. • En de laatste dan. Wat zouden andere mensen er wel niet van denken? Nou, fuck it! Er zal altijd wel iemand iets over je denken. Zolang je eerlijk en oprecht in het leven staat, is dat helemaal niet belangrijk. Hoe iemand over jou denkt, zegt alles over de ander. Het zegt pas iets over jou, als jij er voor kiest om het aan te nemen. En het op deze manier dus van jou maakt.
Niet denken, maar voelen
Uiteindelijk hebben al deze levenservaringen me gebracht waar ik nu ben. Als ik mezelf vergelijk met 20 jaar geleden, ben ik een heel ander mens geworden. En ik durf ook gerust te zeggen: een beter mens. En veel completer.
En hoe is dat dan zo gekomen? Ook dat is een combinatie van factoren. Maar voelen in plaats van denken is toch wel een hele belangrijke factor. Door te voelen herken ik signalen die mijn lichaam geeft. En zo blijf ik dicht bij mezelf. Jaren geleden kon ik me echt helemaal tureluurs denken. Over van alles en nog wat. Hele spinnenwebben bouwde ik in mijn hoofd. Waar ik dan vervolgens niet meer uitkwam. En al die spinnenwebben opruimen kostte ook weer enorm veel energie. En dan voelde ik me weer beroerd. Het ‘verkeerde voelen’ dus eigenlijk.
Mindfulness
Mindfulness heeft me ook enorm geholpen in het hele proces. Het is eigenlijk niet meer en niet minder dan bewust in het moment aanwezig zijn. Echt bezig zijn met wat je aan het doen bent. Of het nu eten, douchen, werken, wandelen of een praatje maken is. Zelfs op het toilet zitten doe ik zo veel mogelijk met aandacht.
Maar dat is nog niet zo gemakkelijk! Het vereist oefening. Er is gelukkig een aantal hele fijne meditaties die je dagelijks kunt doen en waar je veel baat bij hebt. Bijvoorbeeld een zit- of loopmeditatie. Of een bodyscan. Voor een korte reset is er ook de 3-minuten-meditatie. Tijdens energetische coaching besteed ik daarom veel aandacht aan meditatie en mindfulness.
Reiki
Daarnaast heb ik heel veel baat gehad bij Reiki en energetische therapie. Dit heeft mij zelfs zo aangesproken dat ik nu zelf Reiki Master ben en energetische behandelingen geef. Ben je nieuwsgierig wat Reiki voor jou kan betekenen? Klik dan hier voor een uitgebreide uitleg.
Vertrouwen
Toen ik de stijgende lijn weer te pakken had na mijn burn-out, groeide ik ook in mijn vertrouwen. Het vertrouwen dat alles gebeurt met een reden. Het vertrouwen dat het goed is wat er gebeurt. ‘Het komt goed!’, hoor ik wel eens zeggen. ‘Het ís goed!’, antwoord ik dan vaak. Want zonder dalen geen pieken. En zonder pieken geen dalen. De dalen helpen je om te groeien en sterker te worden. Om te leren. Tijdens de pieken kun je genieten van je leermomenten en je inspanningen.
Tot slot
Ik kan hier nog uren over vertellen. Maar dat ga ik niet doen. Ik ben er dus weer uit gekomen. Sterker dan voorheen. Met hulp van anderen, maar het meeste heb ik zelf gedaan. Of misschien wel gelaten. Want sindsdien ken ik veel beter mijn grenzen. En in de beruchte valkuilen stap ik ook niet meer zo snel. Zonde van de energie. Want eer je daar dan weer uit geklommen bent … Komt dit je nou allemaal heel bekend voor. En kom je er zelf niet uit. Of zie je dit met iemand in je omgeving gebeuren. Zoek hulp! Praat erover. Met vrienden, familie, je huisarts, je werkgever of een coach. Ik weet zeker dat je er baat bij zult hebben. Ik wens je veel energie en levensvreugde toe.
Comments